วันอาทิตย์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2552

วันที่สองในต่างแดน

ตื่นแต่เช้าเพื่อรอดูพระอาทิตย์ขึ้น แต่ท้องฟ้ามีเมฆมากหน่อย ก็สวยไปอีกอย่าง ที่มองเห็นคือสะพานที่รัสเซียสร้างให้เมื่อครั้งสมัยสงครามโน่น จะรู้สึกถึงความสั่นไหวของสะพานได้เลย หากเราไปเดินบนสะพานขณะมีรถขนาดใหญ่วิ่งผ่าน ตอนเช้าเราแวะไปทำบุญที่วัดก่อนออกเดินทางต่อไป
จากนั้นเดินทางไปชมน้ำตกตาดฟาน
แวะชิมกาแฟพื้นเมือง ชมสินค้าของชุมชน
จากนั้นชิมชาที่ไร่ (บน)ต้นกาแฟ (ล่าง) ต้นพริกไทย
จากนั้นไปทานอาหารเที่ยงที่อุทยานบาเจียง น้ำตกผาส่วม ทั้งสวย ทั้งเสียว
เมื่อได้ที่นั่งแล้วก็ชมทัศนียภาพโดยรอบ เหลือบไปเห็นหนังสือเล่มโต และมองไปทางฝั่งตรงข้าม เอ๊ะนั่น..ผู้เขียน และเจ้าของอุทยานบาเจียง นี่นา ดีใจมากที่ได้มีโอกาสพบตัวจริง เพราะเราแอบชื่นชมผลงานและ
ความตั้งใจของท่านมาตลอด
ขอแนะนำให้รู้จักกับคุณวิมล กิจบำรุง นักพัฒนาธุรกิจท่องเที่ยวใน ส.ป.ป.ลาวจนเกิดอุทยานบาเจียง โดยท่านได้รวบรวมวัฒนธรรมชนเผ่า ป่าไม้ สายน้ำเข้าด้วยกันอย่างลงตัวโดยไม่พึ่งพิงสารเคมี
ท่านได้เล่าประวัติชีวิต และประสบการณ์ผ่านหนังสือเล่มนี้ "เขาว่าข้อยบ้า"





หลังจากอำลาน้ำตกผาส่วม อุทยานบาเจียงแล้ว ก็กลับไปละลายทรัพย์ที่ตลาดดาวเรืองแล้วจึงเข้าสู่บ้านเรา

























































































เปลี่ยนที่กินข้าวชั่วคราว

ไปเที่ยวเขื่อนสิรินธร ออกไปช่องเม็ก ปากเซ ชมน้ำตกคอนพะเพ็ง นั่งเรือชมมหานทีสี่พันดอน น้ำตกหลี่ผี ในวันแรกของการเดินทาง
น้ำตกคอนพะเพ็ง
มุ่งสู่มหานทีสี่พันดอน
นั่งรถ 5 แถว เข้าหมู่บ้านไปยังน้ำตกหลี่ผีนักเรียนเลิกเรียนพอดี เวลาขณะนั้นประมาณ บ่ายโมง
แม้เส้นทางขาด คนขับก็ไม่สะทกสะท้าน ทำให้เราไม่กลัว
นี่แหละค่ะ ..น้ำตกหลี่ผี
ขากลับมีคอนเสิร์ตให้ชมด้วย
กว่าจะถึงที่พักเพื่อทานอาหารเย็นก็ราวๆทุ่มกว่า ทั้งเหนื่อย เมื่อยล้า ปวดเอว
ก็เลยทำให้นอนหลับสบายมากๆ